كيف چرم

انسانهاي نخستين به مراد بقاء نسل , اجباراً دست به شكار حيوانات مي زدند . پوست نيز مرتبه ويژه اي داشته است . كيف چرم چراكه اين فرآورده دامي بهترين وسيله پوشش انسانها براي جلوگيري از مخاطرات متفاوت بوده است . اين دسته استفاده از پوست را مي توان منصوب به عصر يخبندان ( پانصد هزار سال قبلي ) دانست . در بالا بشراوليه از استخوان و سنگهاي تيز به مراد از بين بردن گوشتهاي اضافي و ضايعات پوست استفاده مي كرد . ولي بزودي به خرابي پذيري سريع اين دسته پوستها برعليه اشكال ميكروبها و باكتري ها پي پيروزي . بعد ها اقدام به خشك كردن پوست در قبال آفتاب يا حريق كرد . كه بازهم پوستي شكننده و غير قابل استفاده بدست مي آورد . تا اينكه آخر و عاقبت متوجه خاصيت ها عصاره هاي گياهي براي جلوگيري از خرابي پوست گرديد .
مصريان قديم از حدود ۲۵۰۰ سال گذشته از ميلاد , از تركيبات معدني آرد شده نظير املاح آلومينيوم و دانه هاي مازو براي ساخت چرم استفاده مي كردند . يونانيان و روميها , از پوست و برگ درختان كاج و صنوبر استفاده مي كردند . با اعتنا به اين نكته بسيار كليدي كه صنعت چرمسازي در طي زماني بسيار طولاني به تكامل خويش رسيده و تجربيات فراواني را پشت رمز نهاده است . از زمانهاي قديم پوست تحت عنوان يكي از صنايع دستي حاصل از مهارت آدم نيز مورد استفاده و نيز مورد اعتنا و ستايش بوده است .
مواد اوليه پوست براي اشخاص شكارچي آن زمين كه هنوز عصر كشاورزي را آغاز نكرده بودند و از ديد شرايط محيطي نيازمند به اسب بودند , به راحتي قابل تهيه بود . احتياجات شديد آنان منجر گرديد تا پوست را به مدل اي قابل انعطاف نمايند كه علاوه بر خشكي , برعليه خرابي نيز بعد از بارها خيس شدن از مقاومت كافي برخوردار باشد . داده ها باستانشناسان هنوز به درستي نتوانسته اند گام هاي ابتدايي را كه بشر هاي اوليه در تبديل پوست برداشته اند , بجز شواهدي مبني بر دود دادن همراه با ماليدن روغن و مغز حيوان به درون پوست و ساخت چرمهاي بسيار ناپخته را ارائه دهند . ولي عمليات و كارهاي مختلفي كه روي پوست به صورتهاي متفاوت انجام مي گرفت و سبب تصحيح نرمي و كاربرد خوبتر آن مي گرديد نيز مي توانست از جنبه هاي تكميلي محسوب شود . مردمان غارنشين درباره با اعتقادات مذهبي خويش براي حيوانات و پوست آن‌ها و همچنين شكل نهايي محصول درست شده از پوست اهميت خاصي قائل بودند .
قرنهاي ۱۲ - ۱۰ ميلادي را بايد قرنها تحولات چرم سازي دانست . زيرا در اين زمان صنعت چرمسازي با اعتنا به پيشرفت تكنيك در كشورهاي اروپائي ( اعم از انگلستان ) توانسته بود منابع تجاري بسياري را به همراه داشته باشد , در قرن ها وسطي كه بتدريج دستجات صنعتي تشكيل مي گرديد , جامعه دباغان نيز پديدآمد و اشكال چرم براي مصارف متفاوت طبقه بندي گرديد . از قرن هفدهم ميلادي بعلت احتياج شديد مردمان به فرآورده هاي چرمي , اين صنعت به شكل جديد و پراهميت و گسترده به مردمان شناسانده شد و عمليات فراواني براي تسريع كار در صنعت چرمسازي پديد آمد و مواد شيميايي كوناگون و كامل خيس , ماشين آلات پيچيده خيس و از كليه مهمتر اشخاص با سابقه و آگاه پا به ميدان اين صنعت گذاردند و امروزه دانشگاهها با فارغ التحصيلان در فن صنعت چرم در اقصي نقاط عالم در پيشبرد اين صنعت فعاليت دارندو داده ها و گزارش هاي متنوع از سمت سازمانها و مؤسسات متفاوت جهت ارائه آخرين داده ها تكنيكي , آماري و … منتشر مي شود كه خويش بيانگر اهميت و پيشرفت اين صنعت در قرن ها اخير مي باشد .

انسانهاي نخستين به مراد بقاء نسل , اجباراً دست به شكار حيوانات مي زدند . پوست نيز مرتبه ويژه اي داشته است . كيف چرم چراكه اين فرآورده دامي بهترين وسيله پوشش انسانها براي جلوگيري از مخاطرات متفاوت بوده است . اين دسته استفاده از پوست را مي توان منصوب به عصر يخبندان ( پانصد هزار سال قبلي ) دانست . در بالا بشراوليه از استخوان و سنگهاي تيز به مراد از بين بردن گوشتهاي اضافي و ضايعات پوست استفاده مي كرد . ولي بزودي به خرابي پذيري سريع اين دسته پوستها برعليه اشكال ميكروبها و باكتري ها پي پيروزي . بعد ها اقدام به خشك كردن پوست در قبال آفتاب يا حريق كرد . كه بازهم پوستي شكننده و غير قابل استفاده بدست مي آورد . تا اينكه آخر و عاقبت متوجه خاصيت ها عصاره هاي گياهي براي جلوگيري از خرابي پوست گرديد .
مصريان قديم از حدود ۲۵۰۰ سال گذشته از ميلاد , از تركيبات معدني آرد شده نظير املاح آلومينيوم و دانه هاي مازو براي ساخت چرم استفاده مي كردند . يونانيان و روميها , از پوست و برگ درختان كاج و صنوبر استفاده مي كردند . با اعتنا به اين نكته بسيار كليدي كه صنعت چرمسازي در طي زماني بسيار طولاني به تكامل خويش رسيده و تجربيات فراواني را پشت رمز نهاده است . از زمانهاي قديم پوست تحت عنوان يكي از صنايع دستي حاصل از مهارت آدم نيز مورد استفاده و نيز مورد اعتنا و ستايش بوده است .
مواد اوليه پوست براي اشخاص شكارچي آن زمين كه هنوز عصر كشاورزي را آغاز نكرده بودند و از ديد شرايط محيطي نيازمند به اسب بودند , به راحتي قابل تهيه بود . احتياجات شديد آنان منجر گرديد تا پوست را به مدل اي قابل انعطاف نمايند كه علاوه بر خشكي , برعليه خرابي نيز بعد از بارها خيس شدن از مقاومت كافي برخوردار باشد . داده ها باستانشناسان هنوز به درستي نتوانسته اند گام هاي ابتدايي را كه بشر هاي اوليه در تبديل پوست برداشته اند , بجز شواهدي مبني بر دود دادن همراه با ماليدن روغن و مغز حيوان به درون پوست و ساخت چرمهاي بسيار ناپخته را ارائه دهند . ولي عمليات و كارهاي مختلفي كه روي پوست به صورتهاي متفاوت انجام مي گرفت و سبب تصحيح نرمي و كاربرد خوبتر آن مي گرديد نيز مي توانست از جنبه هاي تكميلي محسوب شود . مردمان غارنشين درباره با اعتقادات مذهبي خويش براي حيوانات و پوست آن‌ها و همچنين شكل نهايي محصول درست شده از پوست اهميت خاصي قائل بودند .
قرنهاي ۱۲ - ۱۰ ميلادي را بايد قرنها تحولات چرم سازي دانست . زيرا در اين زمان صنعت چرمسازي با اعتنا به پيشرفت تكنيك در كشورهاي اروپائي ( اعم از انگلستان ) توانسته بود منابع تجاري بسياري را به همراه داشته باشد , در قرن ها وسطي كه بتدريج دستجات صنعتي تشكيل مي گرديد , جامعه دباغان نيز پديدآمد و اشكال چرم براي مصارف متفاوت طبقه بندي گرديد . از قرن هفدهم ميلادي بعلت احتياج شديد مردمان به فرآورده هاي چرمي , اين صنعت به شكل جديد و پراهميت و گسترده به مردمان شناسانده شد و عمليات فراواني براي تسريع كار در صنعت چرمسازي پديد آمد و مواد شيميايي كوناگون و كامل خيس , ماشين آلات پيچيده خيس و از كليه مهمتر اشخاص با سابقه و آگاه پا به ميدان اين صنعت گذاردند و امروزه دانشگاهها با فارغ التحصيلان در فن صنعت چرم در اقصي نقاط عالم در پيشبرد اين صنعت فعاليت دارندو داده ها و گزارش هاي متنوع از سمت سازمانها و مؤسسات متفاوت جهت ارائه آخرين داده ها تكنيكي , آماري و … منتشر مي شود كه خويش بيانگر اهميت و پيشرفت اين صنعت در قرن ها اخير مي باشد .